Maria Zisi
Ecogenias cohort member Dorida 2023
Επτά το πρωί, ανοίγω τα παντζούρια, χαιρετώ την Αγγελική που απολαμβάνει τον καφέ της καθισμένη στα σκαλοπάτια καθώς κοιτάζω αυτή την γνώριμη θέα που αντικρίζω καθημερινά το τελευταίο διάστημα. Μου φαίνεται περίεργο πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός. Στο Αλποχώρι άλλωστε ο χρόνος κυλάει με τον δικό του ρυθμό. Στα 900 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της γνώριμης θάλασσας και μια ώρα μακριά από τις ανέσεις και ευκολίες της πόλης βρίσκομαι εδώ παρέα με ακόμη 8 άτομα. Κάτω από την ίδια στέγη, έχουμε ονομάσει το παλιό δημοτικό σχολείο Αλποχωρίου, παροδικό μας σπίτι. Ένα σπίτι που έχει διατηρήσει την παλιά του λειτουργία, ως χώρος συζήτησης και ανταλλαγής ιδεών, στο οποίο προσπαθούμε να οραματιστούμε πως η παρουσία και παρέμβασή μας θα επιφέρει ένα διαφορετικό αύριο για το χωριό, και θα αποτρέψει την ερήμωση του.
Τελείωσε ο καφές, ώρα να ετοιμαστούμε. Πρώτο σημείο συνάντησης η κουζίνα, σε αυτό τον πάγκο που συναντιόμαστε κάθε πρωινό με ενα ποτήρι καφέ και μία φέτα μαρμελάδα, έχουμε συζητήσει τόσα και οραματιστεί ακόμη περισσότερα, συζητάμε τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν ξεκινήσει η μέρα.
Επόμενο σημείο συνάντησης, πλατεία Κροκυλείου. Ο Βαγγέλης είναι ήδη στο βανάκι, μας περιμένει. Φορτώνουμε εργαλεία, εξοπλισμό, προμήθειες και ξεκινάμε. Μια γνώριμη διαδικασία, που επαναλαμβάνεται κάθε πρωινό ωστόσο σήμερα έχει μια διαφορετική σημασία. Δεν θα ανοίξουμε απλά μονοπάτια. Θα προσπαθήσουμε μέσα από την ανοιχτή ημέρα εθελοντισμού να διαδώσουμε το μήνυμά του, να παρέμβουμε στο τοπίο του χωριού με σκοπό την ανάδειξη του, να προσελκύσουμε τους ντόπιους να συμμετέχουν στις δραστηριότητες μας και να τους ενημερώσουμε για έναν πιο βιώσιμο τρόπο ζωής και την ανακύκλωση.
Η προετοιμασία ξεκίνησε έναν μήνα πριν καθισμένοι όλοι μαζί να ανταλλάσουμε ιδέες, σχετικά με τις ανάγκες και προβλήματα της περιοχής και πώς αυτή η δράση θα μπορούσε να καλύψει κάποια από αυτές, να επιδράσει προσθετικά στον τόπο, καθώς και να ενεργοποιήσουμε τους ντόπιους κατοίκους. Μερικές συναντήσεις αργότερα, κάποιες επισκέψεις στα γύρω χωριά, διάφορες συζητήσεις με ντόπιους καταλήξαμε σε 3 αλληλένδετες δραστηριότητες. Στην πλατεία του Κροκυλείου θα διαδραματίσουν παράλληλα 3 δράσεις: η μέρα θα ξεκινήσει με τη διάνοιξη ενός μονοπατιού που συνδέει 2 σημεία του χωριού, θα συνεχίσει με τον καθαρισμό του από απορρίμματα και συλλογή, και θα τελειώσει με το διαχωρισμό και την επαναχρησιμοποίηση τους σε μία καλλιτεχνική δράση.
Έπειτα περάσαμε στο κομμάτι της προώθησης και αναζήτησης χορηγιών. Στραφήκαμε κυρίως στην αναζήτηση ντόπιων εθελοντών, λογω της δύσβατης φύσης της περιοχής και των περιορισμένων δυνατοτήτων για μετακινήσεις, αλλά και διότι θέλαμε να επικεντρωθούμε στους κατοίκους και τις αλλαγές που θα μπορούσαν να κάνουν προς ένα πιο βιώσιμο τρόπο ζωής.
Δέκα το πρωί, έχουμε φτάσει στην πλατεία και η εκκλησία έχει μόλις τελειώσει. Κάτοικοι του χωριού φαίνονται να έχουν μια περιέργεια για το τι έχουμε ετοιμάσει. Μας χαιρετάνε και μας ρωτάνε, ενώ εμείς οργανώνουμε τον χώρο. Σιγά σιγά καταφθάνουν και κάποια άτομα που θα στηρίξουν σήμερα την δράση μας και θα την φιλμογραφήσουν. Ο Ηρακλής, συνομιλεί με τα άτομα και κατευθύνει τους εθελοντές στις τρεις δράσεις που θα λάβουν χώρα, ενώ ο Ιπποκράτης ανταλλάσσει ιδέες με τους ντόπιους.
Η μέρα έχει ξεκινήσει έπειτα από μια διασκεδαστική ομαδική δραστηριότητα παραγωγής πορτοκαλοχυμού, οι υπεύθυνοι κάθε δράσης μαζεύουν τα άτομα και ξεκινάμε. Μαζί με την Ανθή φροντίζουμε για τον ομαλό συντονισμό της ημέρας. Ο Βαγγέλης με την Ελένη παίρνουν εξοπλισμό και κατευθύνονται στο μονοπάτι, το οποίο έχει προγραμματιστεί να διανοιχτεί σήμερα. Παράλληλα, ο Ιπποκράτης εξοπλίζει με σακούλες την ομάδα για τον καθαρισμό της περιοχής από τα απορρίμματα, ενώ η Μελιάνα με την Αγγελική σκέφτονται πώς θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν στην καλλιτεχνική δράση.
Η μέρα κυλάει όταν μια ξαφνική μπόρα μας αναγκάζει να σταματήσουμε όλες τις δραστηριότητες και να μαζευτούμε στην ταβέρνα της πλατείας. Η ξαφνική βροχή μας εμπόδισε από το να ολοκληρώσουμε την δράση, όμως κατα ποσό αυτό είχε επίδραση στον σκοπό της; Ίσως αυτή η δράση μπορεί να έχει 3 πτυχές, μία την επίδραση σε εμάς τους εθελοντές, την επίδραση στο τόπο και την προβολή της εκδήλωσης προς τα εξω.
Τελευταία στάση. Κάθομαι στην ταβέρνα και παρατηρώ την βροχή. Ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν πίστευα ποτέ πόση οργάνωση κρύβεται πίσω από μια τέτοια δράση. Ευχαριστώ όσους ήρθαν και όσους μας βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο. Ελπίζω ότι ο καθένας που συμμετείχε, αποκόμισε κάτι δικό του. Μια ιδέα, μια σκέψη, άλλωστε αυτά είναι τα κυρια απαραίτητα για να γίνει μια αλλαγή στις συνήθειες, στις πράξεις μας.
Έχω ξανά υπάρξει σε ημέρα εθελοντισμού, όμως δεν είχε καμία σχέση με αυτό που πραγματοποιήσαμε στο Κροκύλειο. Είναι τελείως διαφορετικά να οργανώνεις μια τέτοια ημέρα από το απλά να την βιώνεις σαν εθελοντής. Το πιο όμορφο κομμάτι και ταυτόχρονα το πιο χαοτικό για μένα, ήταν ότι είχαμε πάρα πολλές ιδέες και νιώθαμε ότι μπορούμε να τις καταφέρουμε όλες. Είναι πραγματικά πολύ ευεργετικό και σε γεμίζει αυτοπεποίθηση το να δημιουργείς κάτι από το μηδέν και να καταφέρνεις να υλοποιείς τις ιδέες σου, ιδιαίτερα αν έχεις δυσκολευτεί και λίγο. Για εμένα ήταν μια επιτυχημένη ημέρα παρόλες τις δυσκολίες και μου έδωσε αρκετές δεξιότητες, όπως τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα, την προσαρμοστικότητα σε κατάσταση
